İMECE : Merzifon'da Veli, Öğretmen, Ögrenci Emek Yumağı
Merzifon Mehmet Çelebi İlkögretim Okulu'nun elbirliği ile,İMECE ile onarımı bütün hızı ile ve başarı ile devam ediyor.Okulun eski mezunlarından Yüzbaşı Sibel Morkaya da,yardım elini uzatmak için yaptığı okul ziyaretinde bu veli,öğretmen,öğrenciden oluşan emek yumağını gözleriyle gördü.
Müdür Vekili Murat öğretmen (Murat Çolak) duygularını şöyle anlatıyor: Önce bir ışıkla başladı her şey….
Göreve başladım Okulumuz ilçe merkezi güya ama en ücradaki köy okullarından farksız ve bakımsız.... Ama gülen gözlerle doluydu..Çiçekti onlar....Bir sürü çiçek...... Ve bu çiçekler için “Sevgi Bahçesi” kurmaya karar verdim…… Arkadaşlarımla yaptığım toplantılarda,iş bölümlerinde ne yaparız ne ederiz diye düşünürken, ne zaman olumsuzluk karamsarlık hissetsem gözümü kapatıp yavrularım gözümün önüne geliyor ve onların gülen gözleriyle daha da bir iştahla devam kararı alıyorduk. İlk önce çiçeklerimizle konuştum..Tek tek sınıflarına girdim anlattım..Önce şaşırdılar tabi ki.Bu adam ne diyor ,yoksa biraz uçuk bi Müdürümüz mü oldu diye…Ama sonunda beni tanıdıkça daha da inandılar ve başladık.
Velilerimizi araştırdım..Elimizdeki potansiyel ne diye…Ne yaparız ne ederiz derken….Karşımıza Mehtap Hanım,Nalan Abla çıktı (affına sığınarak abla diyorum,bizim için orda bir yerde ki en büyük moral kaynağımız),Onların vasıtasıyla TOVAK’la ve Tahir Hocam ile tanıştık.Ondan sonra her şey zincirleme gelişti…. Veliler öğrenciler öğretmenler herkes beni bile geride bırakarak bir yerinden tuttular işin ve ortaya bu sonuçlar çıktı….
Elbette daha yapacak çok iş var…Biliyoruz….Okulda daha işin çoğu bizi bekliyor.Ama artık biliyoruz ki biz bir şeyler yapmak istersek bizleri takip eden destekleyen çok eğitim gönüllüsü var.Biz öğrenci veli ve öğretmenlerimiz ile şunu başardık naçizane…Şartlar ne olursa olsun yapılacak bir şeyler var.Tek sorun ilk hareketi vermekte…Umarım çalışmalarımız bir çok genç arkadaşa ,öğretmenlerimize ve bu fidanlara örnek olur..Biz de gönül rahatlığı ile zamanı gelince çekildiğimizde bizden çok daha özverili nesillere bayrağı teslim ederiz…
Bu yazıyı çok zorlanarak ve çok yoğun bir duygu ile yazıyorum….Bir de iyi olmayan edebiyatım eklenince ortaya böyle bir yazı çıktı.Her zaman ki gibi affınıza sığınıyorum…. Bütün emeği geçenlere yaptıklarımıza ve yapacaklarımıza ilham olanlara,bizi yalnız bırakmayıp destekleyenler Tüm Sevgi Çiçeklerim Adına teşekkür ediyorum…..
Bu çocuklar bizim,,,Bu vatan bizim,,, bu bayrak bizim…Gidecek hiç bi yerimiz yok ve bizden sonra bu çocuklar olacak buralarda….Her şey onlar için….
Saygılarımla…..