Kardeşim Andre, İş mi Bu Yaptığın…
Andre Dimitriadis, Moda'da doğmuş büyümüş bir İstanbul çocuğu.
Ben Andre ile şimdiki adı Boğaziçi Üniversitesi olan Robert Kolej'de tanıştım. O Mühendislik Okulu'nun ben de İş İdaresi ve İktisat Okulu'nun öğrencisi idik.
Andre, çok okuyan, çok dinleyen, çok çalışan bir çocuktu. Şakadan, espriden anlardı ama öğrenci sululuklarına bizim kadar takılmazdı.
1964 Yılında hepimiz mezun olduk. Tabii o, derece ile mezun oldu.
Andre ABD’ye gitti. Orada yüksek lisans okudu. Sonra da ABD’de kaldı. İş kurdu. İyice yerleşti ABD vatandaşı oldu.
Ama, baba ocağına sık sık gelirdi. İstanbul, Moda, arkadaşları, çocukluk ve gençlik ortamı gözünde tüterdi. Andre son gelişinde TOVAK kurucularından, İMECE’nin yürekli bağışçılarından ve ortak sınıf arkadaşımız Ali Haydar Üstay ile birlikte TOVAK’ın Marmaris’te (Turunç) kurulu bilim, kültür, sanat merkezini ziyaret ettiler. İki gün kadar şeref verdiler. Andre, dönerken beni aradı. “Tahir” dedi, “bu bilim ve kültür merkezi ve faaliyetleri gerçekten çok etkileyici. Ama beni asıl etkileyen, köy okulları için yaptığınız bu İMECE hareketi oldu” Devam etti Andre: “Birkaç gün sonra Amerika’ya gidiyorum. TOVAK’ı orada kuralım. Bu okullara, bu çocuklara sahip çıkalım.
İMECE için kişisel olarak 100 (yüz) okulun onarımını üstleniyorum” Ben şimdi bunu her fırsatta, herkese anlatmaktayım. Anlatırken de gözlerimin buğulandığını saklamak için başka yerlere bakınıyorum. Gitmişin yerleşmişin Amerika’lara, keyfine baksana, köy çocuklarını düşünmek sana mı kalmış Andre kardeşim; iş mi bu yaptığın… Tahir Özgü
